Rwa kulszowa to schorzenie pojawiające się jako następstwo ucisku na nerw kulszowy, jeden z najgrubszych i najpotężniejszych nerwów w ciele człowieka. Swój początek bierze on w splocie krzyżowym, znajdującym się w części lędźwiowej kręgosłupa. Z tego miejsca rozciąga się po praktycznie całej nodze, począwszy od pośladka, na stopie kończąc. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, wypadnięcie dysku i inne nieoczekiwane sytuacje, mogą stać się przyczyną ataku rwy kulszowej – dolegliwości, która jest wyjątkowo dokuczliwa, a niełatwo ją zdiagnozować i leczyć.
Diagnostyka rwy kulszowej
Diagnostyka rwy kulszowej nie jest trudna, o ile dokonuje jej doświadczony specjalista. Składa się ona z czterech podstawowych elementów. Pierwszym z nich i bodaj najważniejszym, jest wywiad z pacjentem. Informacje, które można uzyskać od pacjenta, często są kluczowe i nie należy ich bagatelizować. Już na wstępie może on uzyskać niezbędne informacje, na podstawie których można określić rodzaj bólu, jego umiejscowienie i ewentualne czynniki mające wpływ na pogorszenie lub złagodzenie bólu. Dla doświadczonego neurologa już wywiad z pacjentem może ułatwić rozpoznanie rwy kulszowej.
Badanie rwy kulszowej
Kolejnym krokiem do właściwej diagnozy jest badanie przedmiotowe pacjenta. Podczas tego procesu, lekarz zbiera dodatkowe informacje o stanie zdrowia osoby zgłaszającej się z podejrzeniem rwy kulszowej. Między innymi palpacyjnie ocenia krzywiznę kręgosłupa, jego ruchomość, napięcie okolicznych mięśni i ewentualne nieprawidłowości w jego obrębie. Ważna jest także diagnostyka stawów biodrowych, krzyżowych i kolanowych, a także ocena ich ruchomości.
Następnie rozpoczyna się badanie neurologiczne. Ma ono na celu sprawdzenie siły mięśniowej, czucia i ewentualnie występujących zaburzeń w tym zakresie. Za pomocą prostego badania można także zdiagnozować niedowłady, zaniki mięśniowe i brak prawidłowego przewodzenia nerwowego. Te trzy czynniki badania rwy kulszowej pozwalają na tym etapie na wstępne ustalenie przyczyny objawów bólowych i wszczęcia dodatkowej procedury diagnostycznej w postaci dodatkowych badań, mających na celu potwierdzenie wstępnej diagnozy.
Jak diagnozować rwę kulszową
Lekarz ma kilka możliwości, z których powinien skorzystać dla potwierdzenia postawionej diagnozy. Pierwszym krokiem może być popularne badanie RTG, które pozwala ocenić budowę kostną kręgosłupa i znaleźć odpowiedź, co powoduje dolegliwości bólowe. Niestety nie jest to miarodajne badanie. Bardziej szczegółowa tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, pozwalają dokładniej zdiagnozować przyczynę rwy kulszowej. Szczególnie to drugie badanie, pokazuje nie tylko struktury kostne, ale także zmienione chorobowo tkanki miękkie, które nie są widoczne na innych diagnostykach obrazowych. Dodatkowym badaniem, za pomocą którego można sprawdzić nieprawidłowości w nerwie kulszowym, jest badanie elektromiograficzne. Co prawda nie potwierdza ono dolegliwości bólowych, ale za jego pomocą można ustalić stopień uszkodzenia nerwu i ewentualne umiejscowienie przyczyny problemu. Jest ono niezwykle przydatne, zwłaszcza do wdrożenia odpowiedniego sposobu leczenia.
Atak rwy kulszowej to ból dla mnie nie do wytrzymania. Nie życzę najgorszemu wrogowi, bo naprawdę ciężko wytrzymać jak boli naprawdę mocno i najgorsze jest to, że praktycznie żadne normalne środki przeciwbólowe nie działają. Lepiej tego po prostu unikać, bo uśmierzyć się nie da
Trzeba jak najszybciej robić rentgena, bo to jedyne skuteczne narzędzie do diagnozowania rwy kulszowej. Wszystkie inne objawy ataku rwy można pomylić z wieloma różnymi chorobami. A sam ból często jest lekceważony, nawet przez lekarzy, którzy nie powinni się tak zachowywać, ale kto im zabroni?
Lepiej zrobić tomograf komputerowy, bo to jest znacznie dokładniejsze badanie, ale wiadomo, że jest dużo droższe od RTG. Inna sprawa, że nawet prywatnie trzeba czekać na to badanie tygodniami, przynajmniej u nas, w Trójmieście.